Hashimoto to jedna z chorób autoimmunologicznych, w których organizm atakuje własne komórki i tkanki. W tym przypadku układ odpornościowy uderza w tarczycę powodując jej niedoczynność, a co za tym idzie spadek poziomu produkowanych przez nią hormonów.
Przyczyny i występowanie.
Jest to choroba przewlekła a leczenie polega na łagodzeniu skutków niedoczynności tarczycy. Przyczyny Hashimoto nie są znane. Najczęściej wymienia się uwarunkowania genetyczne, nadmiar jodu, czynniki hormonalne czy ekspozycja na promieniowanie radioaktywne. Liczbę osób cierpiąca na tę przypadłość szacuje się na około 2% populacji (w Polsce około 700 tys. chorych i ich liczba rośnie). Osiem razy częściej hashimoto dotyka kobiety, zazwyczaj między 40 a 60 rokiem życia, chociaż ostatnio dolna granica wieku obniża się i diagnozuje się je nawet u nastolatek. Ryzyko choroby wzrasta w przypadku istnienia innych schorzeń autoimmunologicznych takich jak cukrzyca typu 1, celiakia, reumatoidalne zapalenie stawów, toczeń, łuszczyca czy bielactwo.
Dieta.
Jak w przypadku innych chorób autoimmunologicznych w leczeniu hashimoto kluczowa jest odpowiednia dieta. Powinna być ona dobierana indywidualnie do stopnia zaawansowania choroby, wieku i aktywności chorego. Osoba z hashimoto powinna spożywać 4-5 lekkostrawnych posiłków dziennie, z czego ostatni nie później niż 2-3 godziny przed snem. Ważne jest, aby wypijać przynajmniej dwa litry płynów dziennie. Dietę uzupełni aktywność fizyczna.
Produkty niewskazane.
W przypadku choroby hashimoto należy zrezygnować z produktów wysoko przetworzonych. Gotowe ciasta, chipsy, fast foody, słodycze i słodkie napoje powinny być z codziennej diety wyeliminowanie. Zawierają one tłuszcze trans, które tak jak cukier i syrop glukozowo-fruktozowy działają prozapalnie. Z tego też względu warto zrezygnować z utwardzonych tłuszczów roślinnych: margaryn i różnego rodzaju „miksów” maślanych. Należy unikać produktów zawierających tzw. związki wolotwórcze (związki goitrogenne), do których zaliczają się warzywa kapustne oraz kalafior, brokuły, kalarepa, jarmuż oraz soja, rzepa i brukiew, ale także gruszki i truskawki. Upośledzają one między innymi przyswajanie jodu z pożywienia. Nie można ich spożywać na surowo, a gotowane nie częściej niż 2-3 razy w tygodniu. Nie zaleca się spożywania produktów smażonych ani pieczonych w tradycyjny.
Co jeść w chorobie hashimoto?
Dieta chorego na hashimoto powinna być bogata w błonnik, który zapobiega zaparciom, częstym w niedoczynności tarczycy. Należy dostarczać organizmowi potrzebnych tarczycy związków takich jak jod obecny w rybach, skorupiakach i otrębach, selen (orzechy brazylijskie – już dwa zaspokajają dzienne zapotrzebowanie osoby dorosłej na ten pierwiastek), żelazo, w które bogate są żółtko jajka, fasola, pestki dyni. Niezbędny jest cynk znajdujący się w kaszy gryczanej i jaglanej i pieczywie pełnoziarnistym. Wiele badań wskazuje, że witamina D wpływa na łagodzenie chorób autoimmunnologicznych. W dużej ilości występuje ona w oleju z wątroby dorsza czy sardynkach. Istotne są również antyoksydanty i kwasy Omega 3, gdyż także wspomagają leczenie chorób autoimmunologicznych.
Odpowiednia zdrowa i zbilansowana dieta ułatwi funkcjonowanie z chorobą hashimoto, poprawi samopoczucie i wspomoże leczenie.
Tekst zewnętrzny, artykuł sponsorowany
Czytelniku pamiętaj:
Niniejszy artykuł ma wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowi poradnika w rozumieniu prawa. Zawarte w nim treści mają na celu dostarczenie ogólnych informacji i nie mogą być traktowane jako fachowe porady lub opinie. Każdorazowo przed podejmowaniem jakichkolwiek działań na podstawie informacji zawartych w artykule, skonsultuj się ze specjalistami lub osobami posiadającymi odpowiednie uprawnienia. Autor artykułu oraz wydawca strony nie ponosi żadnej odpowiedzialności za ewentualne działania podejmowane na podstawie informacji zawartych w artykule.